POLSKI FUSION | Relacja z warsztatów w Cook Up

Dziś o wrażeniach z kolejnych warsztatów w studio kulinarnym Cook Up, które tym razem przebiegły pod hasłem: Polski fusion, czyli nowoczesna kuchnia polska.

W ramach przewidzianego programu warsztatów, przygotowaliśmy następujące potrawy:

– Chleb z czarnuszką na „szybkim” zaczynie

– Sałatka z gotowanymi szparagami (białymi)

– Pesto z dzikiego czosnku (tj. niedźwiedziego)

– Chłodnik szparagowy ze słonecznikiem

– Dorsz pieczony w pergaminie z majowymi warzywami

oraz racuchy z konfiturą rabarbarową i oliwą extra vergine

Liczba mnoga jest tu zasadna bardziej niż zwykle, bowiem w przeciwieństwie do warsztatów, w których brałem udział wcześniej (przyznaję, niezbyt licznych), tutaj poszczególne dania przygotowywane były właściwie jednocześnie, a zarazem grupowo przez wszystkich uczestników spotkania.

Takie rozwiązanie ma pewnie swoje zalety, pozwala bowiem ‚wcisnąć’ w ograniczony czasowo grafik warsztatów większą ilość potraw, nawet tych, które są dość czasochłonne. Ma jednak niestety również spore wady, wynikające przede wszystkim z nieopanowanej póki co przeze mnie (oraz, jak podejrzewam, przez pozostałych wasztatowiczów) zdolności bilokacji. Tak więc, przyjęty system pracy sprawił, że nie miałem okazji ‚maczać palców’ w przygotowywaniu chleba, chłodnika czy dorsza. Mogłem je, rzecz jasna, później zjeść, ale aspekt edukacyjny raczej na tym nie zyskał.

Można przyjąć, że przecież zawsze mogę ‚pobawić się’ z tym samym w domu. Dania przygotowywane były jednak z założenia dla grupy 10 osób; pod tym kątem skonstruowane zostały więc proporcje składników i przepisy, które otrzymaliśmy. Mogę wprawdzie przeliczyć sobie składniki, ale choćby w przypadku chleba, gdzie jednak wskazana jest precyzja, czy np. chłodnika, może to stanowić pewien problem.

Tak czy owak, sprawdzony w domu przepis na bardzo smaczny chleb z czarnuszką (zdjęcia poniżej) pojawi się na blogu już jutro:

Dodatkowo, na swój sposób interesujący w metodologii prowadzenia warsztatów był fakt, że nad potrawami pracowaliśmy wedle metody „restauracyjnej”, jeśli wiecie, co mam na myśli. Nie chodzi mi tu wyłącznie o ilości porcji, ale także o przedkładanie założonego efektu nad tak „poboczne” kwestie, jak choćby wartość odżywcza dań. Stali czytelnicy Faceta i Kuchni wiedzą, że gdzie tylko mogę, unikam dodawania większych ilości masła czy cukru (białego nie używam wcale), a poza tym np. niemal całkowicie eliminuję z potraw śmietanę czy nie używam mascarpone. Moim zdaniem, rzecz w tym, by tak zakombinować, żeby było smacznie, a przy okazji możliwie lekko i zdrowo. „Restauracyjne” gotowanie koncentruje się natomiast tylko i wyłącznie na rezultacie. Czy wiedzieliście, że do ugotowania jednego (powtarzam – jednego) pęczka – w tym przypadku białych – szparagów potrzebne będą, prócz wody, szklanka cukru i kostka masła!? Mnie do ugotowania szparagów wystarcza, poza samymi szparagami, garnek (którym w żadnym razie nie jest garnek do szparagów), woda i sól.

Mało masła? Mamy i pesto, do którego wykorzystujemy z kolei dwie kostki (czyli tyle, ile ja zużywam w pół roku, a może nawet dłużej). Oczywiście, w smaku pesto będzie jedwabiste i delikatne, ale jednak polemizowałbym z tezą, że okraszona nim sałatka rzeczywiście zyska na lekkości.

Na koniec jeszcze jedna uwaga, tym razem natury bardziej osobistej. Szkoda, że prowadzący warsztaty Witek Iwański, szef kuchni restauracji Aruana Hotel Narvil Conference & SPA, nie ustrzegł się protekcjonalności, zapewniając mnie na samym początku zajęć, że „nie ma się czego bać” (podejrzewam, że gdybym faktycznie bał się gotowania, prowadziłbym bloga na inny temat), a następnie wyrażając autentyczne zdziwienie, że udało mi się usmażyć racuchy. Może moja mało standardowa prezencja predestynuje mnie bardziej do pitraszenia zupy z kota na czarną mszę, ale – jak to mówią – pozory mylą, dlatego warto podjąć próbę poskromienia własnych uprzedzeń i stereotypowych wyobrażeń.