Vittorio Graziano Fontana dei Boschi Lambrusco

Vittorio Graziano Fontana dei Boschi Lambrusco.

Lambrusco to tradycyjne, lekko musujące czerwone wino, wytwarzane ze szczepu Lambrusco w regionie Emilia-Romagna, słynącym wcale nie z win, a z Ferrari, Prosciutto i Parmigiano Reggiano.

Chcesz spróbować Lambrusco, które ratuje reputację regionu? Jedź do Castelvetro, do Vittorio Graziano, który na swych skromnych 5 hektarach uprawia co najmniej kilkanaście szczepów winorośli. Dziś w Emilia-Romagna tylko 2% lokalnych winnic nadal wytwarza tradycyjne Lambrusco. To absurdalnie mało, zwłaszcza jeśli wziąć pod uwagę dzieje tego wina. Skąd wzięła się tradycja Lambrusco fermentowanych w butelkach? Otóż: z życiowej polikultury. W gospodarstwach zawsze było coś do zrobienia, więc winogrona zbierano często jako ostatnie. Zimą butelkowano „niedokończone” wino, jeszcze przed zakończeniem fermentacji, które przechodziło naturalną fermentację w butelce. Naturalne bąbelki, dwutlenek węgla jako naturalny konserwant, end of story (Vittorio: „Charmat to plaga, która zniszczyła krajobraz winiarski Modeny. Odbiera winu charakter. To zbyt gwałtowny proces, w wyniku którego nie powstaje żywe wino, a tylko soda, zwykły schweppes”). W temacie win musujących Vittorio ma do powiedzenia tyle: „méthode ancestrale uważam za błędne określenie, ponieważ człowiek odkrył to przez przypadek. To naturalny proces, z którego zaczęto po prostu korzystać, a nie coś, co człowiek wymyślił i co jest w stanie kontrolować. To nie jest metoda, to naturalne zjawisko”. Trudno się nie zgodzić, a jego wina mówią same za siebie. Tradycyjnie, Lambrusco zamykane są kapslem, a nie korkiem.

Graziano od początku winiarskiej aktywności pozostaje wierny metodzie naturalnej: nigdy nie używał jakichkolwiek chemicznych środków ochrony roślin (herbicydów, etc.) czy nawozów w winnicach (miedzi używa maksymalnie 3x w roku), a podlewanie winorośli wodą pitną uznaje za niedopuszczalne. W jego ocenie nasadzenia w regionie powinny być prowadzone tak, by winorośl była w stanie przetrwać w oparciu o naturalne zasoby wody. Żywe, naturalne, biodynamiczne, nisko interwencyjne wina stanowią oś, bazę i nadbudowę jego winiarskiej filozofii.

Vittorio ma w swym winnym portfolio wiele fajnych butelek, z których subiektywnie najciekawsze to właśnie Lambrusco La Fontana dei Boschi (które można uznać za jego cru), Tarbianaaz, Sassoscuro, Brutsprintstin i Ripa di Sopravento. Nieklarowane, niefiltrowane, naturalne.

Lambrusco Vittorio Graziano jest po prostu wyśmienite. W niczym nie przypomina tanich, zwykle za słodkich, szmatławych (choć i tak mających swój urok) i często po prostu przerażających lambrusco serwowanych w takich miejscach, jak na przykład bolońska L’Osteria del Sole. Lambrusco od Graziano jest inne – świeże, głębokie, tajemnicze. Jest jak Vittorio. Doskonałe czerwone bąbelki, które skutecznie leczą z uprzedzeń do najsłynniejszego wina regionu.

Nazwa: Vittorio Graziano Fontana dei Boschi Lambrusco
Kraj: Włochy
Region: Emilia-Romagna
Rodzaj: czerwone, wytrawne
Szczepy: Lambrusco Grasparossa (ex-Grasparossa di Castelvetro)
Wino kupione w winnicy

Vittorio Graziano
Via Lunga 7b, 41014 Castelvetro di Modena, MO, Emilia-Romagna, Italia
Winnica ok. 5 hektarów
Rolnictwo ekologiczne bez certyfikatu
Winorośle: od 20 do 55 lat, nasadzone po ok. 6000 roślin na hektar, co daje ok. 30 000 butelek rocznie
Główne kierunki eksportowe: Japonia i Kanada
Pierwszy vintage Vittorio to 1982