La Maison du Gruyere – Gruyères, Szwajcaria (odc. III)

La Maison du Gruyere – Gruyères, Szwajcaria.

La Maison du Gruyere

La Maison du Gruyere, czyli Dom Gruyère to znana na całym świecie szwajcarska serowa manufaktura. Powstaje tu szacowny Le Gruyère – legendarny dojrzewający ser z niepasteryzowanego krowiego mleka.

Technicznie rzecz biorąc, istniejący od 1967 roku La Maison du Gruyere ulokowany jest nie w obrębie samego średniowiecznego Gruyères, a nieopodal – u jego stóp, w małym miasteczku Prigny. Nie ma to jednak większego wpływu na fakt, że Gruyères identyfikowany jest na świecie przede wszystkim jako miejsce wytwarzania słynnego (i przepysznego) dojrzewającego sera Gruyère. A muzeum sera od wielu lat stanowi główny cel przybywających tu turystów.

Le Gruyère

Oryginalny szwajcarski Gruyère od roku 2001 oznaczony jest chronionym znakiem pochodzenia (AOP, czyli L’appellation d’origine protégée).

To twardy, dojrzewający podpuszczkowy ser z niepasteryzowanego mleka krowiego, czyli taki, którego żaden serowy maniak nie odmówi :-) Smak Gruyère jest bardzo charakterystyczny i niepodrabialny. Ser występuje w różnych odmianach, w zależności od liczonego w miesiącach okresu dojrzewania. Nietrudno domyślić się, że im starszy, tym lepszy (i bardziej słony).

Wielowymiarowy, złożony smak i aromat Gruyère zmienia się wraz z upływem czasu. Młody Gruyère – podobnie jak inne młode dojrzewające sery – jest łagodny i kremowy z delikatnymi owocowymi i orzechowymi nutami. Dojrzały nabiera mocy i wyrazu. Staje się bardziej pikantny i słony, a jego struktura – bardziej ziarnista, podobnie jak w przypadku dojrzałego Parmezanu, Pecorino czy Comte. Gruyère jest świetny do gotowania. Rewelacyjnie się topi, dlatego doskonale nadaje się w szczególności do zapiekania, np. jako składnik gratin dauphinois (oraz słynnego szwajcarskiego klasyka, czyli fondue, z którym nam akurat wybitnie nie jest po drodze ;-) ). Jeszcze lepiej sprawdza się jako element deski serów i w takim wydaniu lubimy go najbardziej.

Z ciekawostek: być może część z Was próbowała którejś z odmian greckiego sera Graviera albo francuskiego Le Brouère. To także bardzo smaczne sery pokrewne Gruyère :-)

Muzeum

Muzeum Gruyère to miejsce wręcz stworzone dla miłośników sera. Poziom szczegółowości dostępnych tu danych na temat procesu wytwarzania Gruyère, pochodzenia mleka, zasad w pełni naturalnego żywienia krów i tak dalej zadowoli nawet najbardziej dociekliwych.

Po muzeum oprowadza zwiedzających sympatyczna krowa :-) o wdzięcznym imieniu Cerise, czyli Wiśnia. Jej opowieść o dziejach sera i historii okolicy, w której powstaje Gruyère snuta jest via słuchawki z audio-guide (również w języku polskim).

Spacer po La Maison du Gruyère to m.in. świetna okazja do poznania ziół i traw, którymi o różnych porach roku żywią się krowy dostarczające mleko do produkcji sera, ale też do podpatrzenia technologii i procesu wytwarzania Gruyère.

Jak to możliwe, że szwajcarski Gruyère nie ma dziur, jak często następują dostawy mleka do fabryki, ile litrów mleka potrzeba do wytworzenia jednej gomułki sera? Ile waży jeden krąg Gruyère? Ile kilogramów dziennie soczystych ziół na łące oraz wody pochłania szczęśliwa gruyèrowa krowa, by dać 25 litrów mleka? Ile kilogramów Gruyère rocznie pochłania przeciętny Szwajcar albo jaki kraj – prócz Szwajcarii – konsumuje najwięcej Gruyère na świecie? La Maison du Gruyère odpowiada na te i cały szereg innych pytań.

To bardzo fajne miejsce zarówno dla dużych, jak i małych dzieci. Zwiedzanie skomponowane jest tak, by każdy znalazł tu dla siebie coś interesującego. A na końcu wycieczki, w muzealnym butiku można obkupić się w różne odmiany Gruyère, zabezpieczając domowe zapasy najlepszego szwajcarskiego sera na wiele miesięcy do przodu. To jedyna taka okazja (autentyczne sery, dobre ceny), więc nie warto oszczędzać :-)

Sklep i restauracja

Po wyjściu z manufakturowej części muzeum warto zajrzeć do sklepu, by zrobić serowe (lub większe) zakupy. Wybór jest spory, a wśród obsługi butiku może trafić się ktoś z naszych rodaków ;-) Asortyment zdecydowanie wykracza poza typowe muzealne pamiątki dotyczące głównego bohatera całego zamieszania, czyli samego Gruyère.

Fabryka widocznych na zdjęciu poniżej czekolad Cailler (marki należącej obecnie do potentata słodyczowego Nestle) znajduje się nieopodal Gruyères, w Broc. Obydwie miejscowości dzieli ledwie 8 km. Fabrykę można zwiedzać, ale same czekolady nie porażają jakością. Producent koncentruje się na najpopularniejszych słodkich smakach, które generalnie dominują wśród szwajcarskich czekolad. Gorzkie stanowią tu niszę, a tabliczki Cailler zawierają emulgatory i konserwanty. Zdecydowanie lepiej zaopatrzyć się w dobre sery.

Prócz obowiązkowego szwajcarskiego hitu kupiliśmy tu między innymi kilka Tomme Fourree w różnych smakach. To nieduże (160 g) miękkie sery z porostem białej pleśni, dostępne w postaci naturalnej albo z dodatkiem ziół (6 CHF za sztukę). Z kuminem jest najlepszy. Tomme mają dobre, czyste składy, krótką listę składników (mleko, sól, podpuszczka, ewentualnie zioła), żadnych barwników czy konserwantów.

Serowy butik to nie ostatnia atrakcja. Na głodnych czeka jeszcze restauracja. Jak widać na poniższych obrazkach, jest tak szwajcarska, jak to tylko możliwe :-) z typowo lokalnym i zbyt ciężkim – jak dla nas i jak na upalny czerwiec – menu. Bazą albo przynajmniej jednym ze składników wszystkich podawanych tu potraw jest rzecz jasna Gruyère! ;-)

Podsumowując, zdecydowanie warto tu zajrzeć. La Maison du Gruyère to miejsce dobre nie tylko dla foodies, ale też dla wszystkich amatorów sera. Dla rodziców z dziećmi, dla dzieci z rodzicami oraz innych rodzinnych i mniej rodzinnych konfiguracji. Niedobre chyba tylko dla wegan, dla których wspomnienie uroku (i smaku!) sera mogłoby okazać się co najwyżej trudną do zniesienia katuszą ;-)

Sprawdź też inne wpisy w kategorii: SZWAJCARIA

Partnerem wpisu jest  

cdn.