Kamezi Restaurante* na Lanzarote – doskonała kolacja w wyjątkowej scenerii

Kamezi Restaurante* na Lanzarote.

Wybór gwiazdkowej restauracji na Lanzarote zajmuje sekundę – inspektorzy przewodnika Michelin póki co „naznaczyli” gwiazdką tylko jedną restaurację na wyspie z kategorii fine dining – Kamezi Restaurante. Pozostaje decyzja: chcemy czy nie chcemy sprawdzić, co chef Ruben Cuesta Rodriguez (wcześniej między innymi w Restaurante El Bohío* w Toledo) ma do zaoferowania. Po doświadczeniach z Taste1973* na Teneryfie przez chwilę zwątpiliśmy w sens odwiedzania świeżo upieczonych gwiazdek, ale finalnie – podobnie jak w przypadku Muxgo* – ciekawość wzięła górę. Niezwykła gastronomia Kanarów zachwyca w każdym wydaniu – od domowej kuchni (cocina casera) małych rodzinnych restauracji po haute cuisine, zakorzenioną w pięknie reinterpretowanej lokalnej kulturze i historii.

Na Lanzarote zamieszkaliśmy w wynajętej wakacyjnej chatce na północnym cyplu (Haria), więc kolacja w Kamezi wymagała podróży przez niemal całą wyspę. Na szczęście, po Lanzarote jeździ się lekko, łatwo i przyjemnie nawet w środku nocy, a dodatkowo naprawdę było warto. Kamezi, zlokalizowana w Playa Blanca, to jest w jednej z najbardziej turystycznych części Lanzarote, w listopadzie 2024 – po 5 latach od otwarcia – zdobyła pierwszą gwiazdkę Michelin w historii Lanzarote.

Restauracja działa w obrębie ekskluzywnego kompleksu hotelowego Kamezí Boutique Villas, który mieści się w granicach wizji architektonicznej César Manrique’a. To właśnie dzięki niemu przemysł turystyczny nie zdołał przeobrazić Lanzarote w komercyjny disneyland. Na wyspie brak kombinatów wypoczynkowych czy strzelistych hoteli rozsianych po wybrzeżu bez ładu i składu. Jeżeli już hotel, to tylko w wyznaczonym miejscu, o względnie ograniczonych gabarytach, możliwie zgodny z tradycyjną lokalną architekturą i stosowanymi od stuleci materiałami (kamienie wulkaniczne, etc). Kamezí Boutique Villas spełnia te standardy, a o tym, że Kamezi jest mimo wszystko restauracją hotelową przekonujemy się na przykład wtedy, gdy wraz z nami, przez tę samą furtkę, na teren hotelu wchodzi z plaży pani prosto z oceanu, owinięta w ręcznik.

Zmiany, jakie zaszły w Kamezi po otrzymaniu gwiazdkowego wyróżnienia, to nie tylko istotny skok ceny menu degustacyjnego, ale też przejęcie przez restaurację przestrzeni tarasowej tuż przy plaży, z bezpośrednim widokiem na Atlantyk, gdzie znajduje się kilka bubbles, tj. białych jak śnieg półotwartych kamiennych „namiotów”, do których przed rozpoczęciem kolacji właściwej jesteśmy zapraszani na drinka i amuse bouche. Cytując jedną z recenzji Kamezi na Tripadvisor: „wcześniej w bubbles całymi dniami przesiadywali idioci z coca-colą, robiąc sobie selfie”. Teraz nikogo poza gośćmi restauracji (i kotami) tutaj nie ma i bardzo dobrze, bo trudno o lepszy widok na start kolacyjnego doświadczenia niż Atlantyk o zachodzie słońca.

Scenariusz 15-elementowej kolacji w Kamezi to powitalny kieliszek naturalnego wina (macerowana przez kilka dni Malvasia) i mini tatar z koźliny, po niej krótki spacer na taras, gdzie mamy chwilę na kontemplację oceanu z wybranym z mini karty drinkiem i serwowanymi na tarasie amuse bouche, opisanymi w karcie jako „przekąski z Fuerteventury” (chwila trwa zbyt krótko, nie zdążyliśmy nawet wypić po kieliszku szampana (Champagne De Sousa Grand Cru Réserve Blanc de blanc organic), którego dokończyliśmy dopiero przy stole). Po tym wszystkim przechodzimy do kolacji właściwej, czyli sezonowego menu degustacyjnego stworzonego w hołdzie Lanzarote, za które odpowiada Ruben Cuesta Rodriguez (restauracja nie oferuje dań a la carté, nie ma więc ryzyka, że stolik zajmie ktoś, kto zamówi zupę za kilkanaście EUR, zrobi parę zdjęć i wyjdzie – takie przypadki zdarzały się kiedyś na przykład w moskiewskim White Rabbit). Zestaw dań może zostać dostosowany do alergii i innych ograniczeń żywieniowych (menu w wersji wegańskiej, bezglutenowej, bez cukru, etc.).

Menu Bernegal autorstwa Rodrigueza nie ma słabych punktów, zgrabnie łączy ocean z lądem, bezpośrednio nawiązując do najlepszych tradycji kanaryjskiej gastronomii, lokalnych produktów typowych dla wyspy i jej morskiego otoczenia. W potrawach dominują atlantyckie ryby i owoce morza oraz rośliny, pojawia się aloes, kukurydziane gofio, buraki, cebule, bataty i ziemniaki uprawiane na Lanzarote, kozie mleko, sól z Salinas de Janubio oraz sery z położonej po sąsiedzku Fuerteventury. Każde danie jest dziełem sztuki w skali mikro, które celebruje lokalne składniki, szacunek do produktu i autentyczną kanaryjską kulturę. Dodatkowy plus należy się za desery i petit fours, które dowodzą, że szef kuchni umiarkowanie lubi się z cukrem i zdecydowanie nie nadużywa go w kuchni.

Karta win jest przepięknie rozbudowana i wyjątkowo rozsądnie wyceniona (w porównaniu z innymi podobnymi restauracjami, z którymi mieliśmy do czynienia na Kanarach), z czytelnym podziałem na wina produkowane na Lanzarote (także przez mikro producentów, takich jak David Fernandez), wina produkowane na innych wyspach archipelagu, wina z innych hiszpańskich regionów, wina międzynarodowe, szampany, etc. Lektura listy win w Kamezi jest trochę jak enologiczna podróż po świecie – karta obejmuje butelki wybrane z ponad 50 krajów na pięciu kontynentach. Zamówiliśmy Valle del Chibusque 2023 by David Fernández, którego mieliśmy przyjemność odwiedzić w jego winiarni w Guatiza kilka dni później. 

Oferta Kamezi wyróżnia się oryginalnym gastronomicznym konceptem, wyjątkową lokalizacją tuż nad brzegiem Atlantyku, nietuzinkową aranżacją architektoniczną wnętrza oraz doskonałym, czyli profesjonalnym, a przy tym przyjaznym i swobodnym serwisem. Jeżeli zgadzasz się z tezą, że dobry fine dining nie jest zły, wpisz tę restaurację w swój grafik podróży. Doskonała kolacja w wyjątkowej scenerii. Może już zawsze będziemy rezerwować gwiazdki na pełnię księżyca? 🙂

PS. Samochód zostawiliśmy przy ulicy pod hotelem, nie brakowało wolnych miejsc.

RACHUNEK

Adres: Calle Monaco 2, Playa Blanca, Lanzarote