Tormaresca Vino e Cucina w Mediolanie

Tormaresca Vino e Cucina.

Adres: Tormaresca Vino e Cucina przy Corso Garibaldi 79, Milano

Tormaresca przy Corso Garibaldi w Mediolanie to kuchnia Puglii (Apulii) w sercu Brery. Restauracja, położona mniej więcej w połowie drogi pomiędzy Pinacoteca di Brera a Castello Sforzesco, stanowi lombardzki przyczółek apulijskiego producenta win Tormaresca, który od końca lat ’90 należy do toskańskiego giganta winiarskiego Marchesi Antinori Srl (dla tych, którzy nie wiedzą: początki Antinori sięgają roku 1385, kiedy to Giovanni di Piero Antinori został przyjęty do Arte Fiorentina dei Vinattieri, florenckiej gildii winiarzy; dziś Antinori jest jedną z największych firm winiarskich we Włoszech). Posiadłość Tormaresca w Apulii obejmuje obecnie około 100 ha winnic w nadmorskich okolicach Salento, a mediolańska restauracja o tej samej nazwie karmi klasykami z Apulii, do których podaje wina spod szyldu Tormaresca.

Do Tormaresca Vino e Cucina trafiliśmy przypadkiem. W spalonym sierpniowym słońcem mieście (45 stopni na plusie) szukaliśmy jakiegoś fajnego adresu, gdzie można by napić się shakerato i przeczekać godzinę do kolacji. Łatwo nie było, sierpień w Milano oznacza między innymi mnóstwo zamkniętych na cztery spusty miejscówek, więc – choć akurat spacerowaliśmy po pełnej barów i restauracji Corso Garibaldi w dzielnicy Brera – wybór możliwości nie rzucał na kolana. Tormaresca miała akurat przerwę przed wieczornym serwisem, a mimo to niezwykle uprzejmy i pełen entuzjazmu direttore Francisco (total pro) – najwyraźniej widząc w nas potencjał ;) – radośnie zaprosił nas na kawę i wino. Zajęliśmy stolik na zewnątrz, a po godzinie uznaliśmy, że zamiast zaplanowanego na wieczór sushi (po sąsiedzku z Tormaresca) wybieramy jednak słoneczną apulijską kolację oraz pełną butelkę ratującego życie, dobrze schłodzonego Fiano.

Zamówiliśmy:

Shakerato (espresso z lodem bez cukru – pyszna czarna kawa na zimno z shakera, rewelacja na upały)
Roycello Fiano 2022 najpierw na kieliszki, a później butelka do kolacji
Krem z suszonego bobu i cykorii (Fave e cicoria)
Burrata di Andria z pomidorami, kaparami i oliwą
Smażona cukinia (Zucchine alla scapece)
Dwie ryby w sosie pomidorowym z oliwkami – Branzino (labraks) i Ombrina (okoń morski)
Jogurt z owocami leśnymi na deser
Bezglutenowe pieczywo
Woda mineralna

Tormaresca Salento Fiano IGT Roycello 2022 to 100% Fiano produkowane z gron uprawianych w winnicy Roycello w posiadłości Tormaresca w Apulii. Grona z ręcznego zbioru, ręczna selekcja, krótka maceracja, fermentacja na naturalnych drożdżach w zbiornikach ze stali nierdzewnej w kontrolowanej temperaturze 16°C, dojrzewanie na drobnym osadzie z battônage w tych samych stalowych zbiornikach przez około 3 miesiące oraz dodatkowo 3 miesiące w butelce, zanim wino trafi do sprzedaży. Bardzo smaczne, całkiem eleganckie wytrawne białe wino o słomkowej barwie ze złotymi refleksami i aromacie cytrusów, białych owoców egzotycznych, z nutą kwiatów akacji i caprifolium. Na podniebieniu świeże i mineralne, harmonijne, z przyjemną migdałową końcówką. Świetne zarówno jako aperitif, jak i dopełnienie śródziemnomorskich potraw z ryb i owoców morza.

Wszystko, od shakerato, przez przystawki i ryby, po deser było bardzo smaczne i przyrządzone jak należy, poza jednym… Po co zielone szparagi? Po co szparagi w pomidorowym sosie do ryby, i to w sierpniu, w Mediolanie, po co? Rozgotowane, łykowate, doskonałe może do żucia, ale na pewno nie do jedzenia. To samo spotyka nas od czasu do czasu w Hiszpanii i Portugalii (na Maderze też). Szparag nie jest warzywem południa, a nawet jeśli (w La Salita – i póki co chyba tylko tam – szparagi były świeże i po prostu dobre), to na pewno nie pod koniec lata i nie duszone tak niemiłosiernie długo, że po prostu trafił je szlag. Poza tym jednym drobnym szczegółem, reszta bez zarzutu.

Podsumowując, bardzo fajna restauracja z super sympatyczną, a przy tym w pełni profesjonalną obsługą i pyszną prostą kuchnią w południowym stylu, do której apulijskie Fiano pasowało jak ulał. Francisco jest dobrą duszą tego miejsca, więc niech pod żadnym pozorem nie zmienia miejsca pracy, do następnego razu 🙂

PS. Wszystkie restauracje, które w tym roku odwiedziliśmy w Mediolanie, podawały naprawdę smaczne bezglutenowe pieczywo, z roku na rok jest w tym temacie coraz lepiej.

RACHUNEK