Sewilla – gdzie jeść? Subiektywny przewodnik kulinarny

Sewilla – gdzie jeść? Same sprawdzone adresy.

Sewilla – gdzie jeść?

Sewilla to wielka żywa pocztówka i jedno z najpiękniejszych miast w Europie. Kiedy tu jesteś, masz ochotę obfotografować dosłownie każdy centymetr. I zjeść tyle miejscowych smakołyków, ile tylko się da. Gdzie szukać najlepszego lokalnego jedzenia? Nasza subiektywna lista świetnych foodowych adresów poniżej, smacznego!

Sprawdź też:

• Sewilla – namiar na wspaniałe mieszkanie wakacyjne
• Sewilla – co przywieźć
• Wina w Sewilli
• Cadiz – 15 miejsc. Co zobaczyć w Kadyksie?
• Abantal*
• Codigo de Barra – Cadiz

Antigua Abacería de San Lorenzo

Gdzie: Calle Teodosio 53, Sewilla

Gdybyśmy mieli wybrać to jedno jedyne miejsce w Sewilli, w którym trzeba zjeść bez względu na wszystko, byłaby to właśnie ta restauracyjka: Antigua Abacería de San Lorenzo (San Vicente). Jak wskazuje nazwa, pierwotnie miejscówkę tę zajmował sklepik spożywczy, którym zresztą restauracja także jest do dziś.

Uwielbiamy ją od lat. San Lorenzo ma wszystko, czego potrzeba, by zakochać się w tym miejscu od pierwszego wejrzenia i wracać przy każdej okazji. Wspaniałe jedzenie oparte na prostych pomysłach z kilku składników (karczochy duszone w białym winie to po prostu majstersztyk, od którego można się uzależnić) i świetną kartę lokalnych win, niezwykle klimatycznie zaaranżowane, ciepłe i przytulne wnętrze, doskonałą obsługę (przyjacielską, otwartą, wyrozumiałą, pomocną, nienatarczywą, bardzo uprzejmą i swobodną zarazem), a do tego zaskakująco korzystną relację jakości do ceny. San Lorenzo to wyraz miłości i pasji zarówno do jedzenia, jak i odwiedzających ten lokal gości. Daje się to odczuć od samego progu. Dla pełni obrazu: San Lorenzo to nie modna, efekciarska knajpka w stylu opisanej niżej Petit Comite (gdzie jedzenie też jest bardzo smaczne, a cała reszta – na wysokim poziomie), ale miejsce, w którym właścicielom wciąż udaje się zachować ducha i estetykę Andaluzji sprzed lat. Póki co, San Lorenzo odwiedziliśmy 4 razy, a gdyby była ku temu okazja, z przyjemnością podbilibyśmy ten wynik do 40. Co się odwlecze… Każdy wieczór i każda kolacja pod tym adresem to autentyczna i czysta radość. Proste menu przywodzi na myśl babciną domową kuchnię z eleganckimi akcentami. Nie ma problemu z ustaleniem, które danka są bezglutenowe – obsługa jest w tym temacie bardzo uważna i dba o szczegóły. Cudne miejsce, niech trwa w niezmienionym kształcie jak najdłużej. Restaurację odwiedzają głównie lokalni mieszkańcy, a rezerwacja jest więcej niż wskazana.

Przepadła nam większość zdjęć z Sewilli AD 2019, ale uchowała się za to część rachunków. W szczególności, w San Lorenzo polecamy sery – wszystkie, można je komponować dowolnie, ustalając zestawienia i ilości porcji, a poza tym m.in. pieczony twaróg z owocami i balsamico, karczochy duszone w białym winie, los huevos de Ramón (smażone jajka z ziemniakami), mojamę (to suszony tuńczyk – andaluzyjski klasyk), pieczoną corvinę oraz surowe szynki (bellota, serrano, iberico).

Z ciekawostek: w wieczory, w które odbywa się corrida, Abacería de San Lorenzo po zakończeniu walk serwuje potrawy z mięsa jednego z byków, poległych danego dnia na Plaza de Toros.

Fargo

Gdzie: Calle Pérez Galdós 20, Sewilla

Bardzo fajna organiczna restauracja w sercu Sewilli, z której (przez wspomniany już kilkukrotnie) crash iphone’a przepadły nam wszystkie zdjęcia jedzenia; ostały się tylko dwa rachunki, na których można podejrzeć, co zamówiliśmy. Kreatywnie podane i pyszne jedzonka, bogactwo warzyw.

Petit Comité Sevilla

Gdzie: Calle Dos de Mayo 30, Sewilla

Petit Comité to restauracja prowadzona od 2012 roku przez dwóch braci – Álvaro i Emilio Gimeno. Poleciła nam ją Maria – nasz host w Sewilli – i bardzo dobrze, bowiem jedzenie jest tu znakomite, a lokal tak popularny, że zdobycie wolnego stolika bez rezerwacji graniczy z cudem.

Mamy tu bardzo przytulne, ciepło zaaranżowane wnętrze oraz wyjątkowo familijną atmosferę. Obsługa jest równie rewelacyjna jak jedzenie, a dodatkowo bez trudu komunikuje się także po francusku i po angielsku.

Menu jest krótkie, ale treściwe. Petit Comité stawia na proste tapas z wysokiej jakości składników z oznaczeniem miejsca ich pochodzenia (np. mojama de Barbate, cecina de León, anchoas de Santoña) oraz oparte na kilku składnikach, a jednocześnie nietuzinkowe koncepcyjnie danka (wszystkie potrawy bezglutenowe są wyraźnie oznaczone w karcie). Nasz absolutny faworyt to niesamowicie delikatna ośmiornica z żółtkiem i ziemniakami. Oby nigdy nie zniknęła z menu! Karta win to całkiem szeroki wybór butelek w dobrych cenach, przede wszystkim z Andaluzji i innych regionów Hiszpanii, ale też francuskich i włoskich.

W Petit Comité praktycznie nie ma szans na stolik bez rezerwacji, ale najbardziej zdeterminowani ustawiają się w kolejce oczekujących w działającym po sąsiedzku Petit Corner, o którym niżej.

Poniżej: jako aperitif – ekologiczne Mirlo Blanco (19 EUR)

Poniżej: Ośmiornica z żółtkiem i ziemniakami (7 EUR)

Poniżej: Cecina de León, czyli lekko wędzona suszona wołowina (9 EUR)

Poniżej: Pierś z kaczki z owocami (14,30 EUR)

Oliwki i pieczywo (lub – do wyboru – bezglutenowe chrupki) nie są doliczane do rachunku.

Poniżej: Carpaccio z łososia z kawiorem z mango i balsamico oraz parmezanem (15,50 EUR)

Poniżej: wspaniała organiczna oliwa Basilippo, podawana jako dodatek do serwowanych potraw i dostępna do kupienia na wynos (14 EUR). Więcej o tym, co jeszcze warto przywieźć z Sewilli – w tym wpisie.

Poniżej: Coulant de chocolate (fondant au chocolat, czyli ciastko z fondantem czekoladowym) w wersji glutenfree (4,50 EUR)

Poniżej: Pago del Zancúo, Bodegas La Margarita (19 EUR)

Petit Corner Sevilla

Gdzie: Calle Dos de Mayo 30, Sewilla

Petit Corner to siostrzany bar Petit Comité, działający ścianę w ścianę z restauracją. Obowiązuje tutaj to samo menu, co w Petit Comité, a różnice ujawniają się w wystroju, formacie stolików (zamiast klasycznych restauracyjnych są barowe), głośniejszej muzyce i bardziej bezpośredniej obsłudze. W Petit Corner jest zdecydowanie bardziej tłoczno i głośno, a ci, którym nie udało się zdobyć tutaj stolika, potrafią cały wieczór stać przy barze, w międzyczasie zjeść kolację, wypić wino/drinki i nie doczekawszy wolnego miejsca, opuścić lokal. Na pierwszy rzut oka widać, że to bardzo modne miejsce, gdzie lokalsi spotykają się po pracy i wpadają na randki, a turyści przychodzą z nastawieniem, że lepiej wypić drinka przy barze, nawet bez krzesła, niż odejść z kwitkiem. Bardzo fajny lokal, do którego chce się wracać. Choć tu i w Petit Comité zjedliśmy prawie wszystko, co w menu oznaczono jako glutenfree, przy najbliższej okazji wpadniemy ponownie.

Dodatkowy plus należy się Petit Comité i Petit Corner za to, że w jednym i drugim miejscu przy składaniu zamówienia ostrzeżono nas, że zamawiamy za dużo jedzenia, w związku z czym lepiej zrezygnować z któregoś z dań i ewentualnie zamówić je dodatkowo później. Doceniamy miejsca bez ciśnienia na podbijanie rachunku za wszelką cenę. Lepsze to niż tak częste choćby w Kopenhadze „we usually suggest…” ;-)

Poniżej: Mojama de Barbate, z prowincji Cadiz (9 EUR) – znakomita solona i suszona w naturalnych warunkach polędwica z tuńczyka, o której więcej przeczytasz tutaj.

Poniżej: Jamon Ibérico puro de Bellota (9,50 EUR)

Poniżej: Risotto z kaczką, dynią i foie gras (9,30 EUR)

Poniżej: huevos rotos (dosłownie: rozbite jaja) czyli jajka smażone w tłuszczu tak, by żółtko pozostało płynne, tutaj podane z fois gras na krótko smażonych ziemniakach (8,30 EUR). Inne popularne wersje huevos rotos to jajka z bellotą, serrano albo chorizo.

To danko, w momencie wjazdu na stół wygląda bardzo elegancko, po czym kelner znienacka błyskawicznie sieka je nożem wzdłuż i wszerz na małe kawałki, nie pytając, czy przypadkiem nie masz bloga, na który o niebo lepiej byłoby wstawić zdjęcie sprzed widocznej na poniższym obrazku masakry jajeczno-ziemniaczanej ;-)

Poniżej: mała deska serów (9,50 EUR)

Ceviche (9 EUR)

Poniżej: Garum, Bodegas Luis Perez – Vino de la Tierra de Cadiz (19,50 EUR)

Poniżej: Jakieś takie bez wyrazu Xate-O z Bodegas Horacio Calvente (Andaluzja); daje radę w upale, podane bardzo mocno schłodzone, ale szału nie ma

Lustau Solera, Manzanilla Papirusa – Sanlucar de Barrameda (2 kieliszki – 7 EUR, ku przestrodze – Manzanilla Lustau to wyjątkowo marne sherry, zdecydowanie lepiej zamawiać Palo Cortado lub Oloroso)

El Pinton

Gdzie: Calle Francos 42, Sewilla

Do El Pinton zajrzeliśmy z ciekawości przez tę książkę – album o wyróżniających się restauracyjnych wnętrzach z całego świata, w którym znalazło się nawet kilka polskich akcentów.

To nowoczesny tapas bar w restauracyjnym stylu, aspirujący do lokali z wyższej półki. W menu nie brak międzynarodowych inspiracji, od Włoch przez Japonię po Amerykę Południową, ale jest tu też sporo pomysłów i składników typowych dla lokalnej, andaluzyjskiej kuchni. Co na przykład? Omlet ziemniaczany, gazpacho, kanapka z kalmarami i cytrynowym aioli, patatas bravas, zapiekany ser, torrija… A z drugiej strony, fusion w postaci Idiazabal risotto (to risotto z najpopularniejszym baskijskim serem Idiazabal, o którym więcej przeczytasz tutaj). Jedzenie jest bardzo smaczne (rozczarowująca była tylko nieco gumowata ośmiornica; corvina i wołowina – świetne), a obsługa sprawna i zaangażowana. Mimo pełnego obłożenia, czuliśmy się w pełni zaopiekowani. El Pinton to popularna restauracja, dlatego bez rezerwacji trudno o wolny stolik. Ogólnie rzecz biorąc – warto.

Poniżej: risotto z Idiazabalem (8,50 EUR)

Poniżej: Grillowana ośmiornica (180 g) z paprykowym parmentier (12 EUR)

Poniżej: Pieczona corvina z kawiorem i marynowanym ogórkiem (9,50 EUR)

Poniżej: Polędwica wołowa z warzywami i tymiankiem (14,50 EUR)

Poniżej: Deska serów, czyli trzy hiszpańskie sery: Payoyo z Cadiz z mieszanki owczego i koziego mleka, dojrzewający ser owczy bez nazwy (środkowy), wytwarzany przez zaprzyjaźnionego rolnika specjalnie dla El Pinton i krowi Mahon. Do tego dwie konfitury robione na miejscu – pomidorowa oraz figowa, plus pestki i orzechy (12 EUR)

Butelka całkiem smacznego Chan de Rosas Clásico Albariño 2017, Rias Baixas – 17 EUR

Abantal*

Gdzie: Calle Alcalde José de la Bandera 7

Abantal to, jak dotąd, jedyna restauracja w Sewilli wyróżniona gwiazdką Michelin. Czemu jedyna, trudno orzec. Kuchnia andaluzyjska jest pełna wspaniałości i bazuje na znakomitych składnikach. A w wielu, także dość popularnych lokalach wyraźnie widać ambicje szefów kuchni, by serwować gościom potrawy dalekie od ulubionego szczególnie przez turystów gastronomicznego mainstreamu. Czy gwiazdka zasłużona? Pełną recenzję znajdziesz tutaj.

Cocome

Gdzie: Calle Tarifa 4, Sewilla

Gdziekolwiek byśmy nie pojechali, po paru dniach zawsze trafiamy w takie miejsce, jak to. Z tęsknoty za domowym jedzeniem pod tytułem miska komosy lub innej kaszy, a do tego góra warzyw.

Cocome – nie mylić z Cocomo ;-) – to sympatyczna miejscówka z takim właśnie, nieskomplikowanym, smacznym i tanim jedzeniem. Dosłownie dla każdego. Naje się tu zarówno bezglutenowczyk, weganin, jak i mięsożerca. Zasada jest prosta: z kilku składników komponujesz sobie miskę, najpierw wybierając bazę (np. quinoa, makaron, ryż), a następnie 3-4 dodatki. Do wyboru są warzywa, sery lub hiszpańska szynka. W menu, oprócz misek, są też kawy, herbaty, smoothies, etc. Relacja jakości (i sytości) do ceny jest bardzo dobra. Za dwie wielkie michy warzyw z quinoa + dwie kawy zapłaciliśmy 16 EUR. Koszt jednej miski – w zależności od składników – to ok. 7 EUR. Americano – 1 EUR.

Torch Coffee Roasters

Gdzie: Ave. Paseo de las Delicias 3

Bardzo sympatyczna kawiarnia specialty coffee, połączona z palarnią kawy, dzięki czemu ziaren dostępnych w Torch można przed zakupem spróbować. Jest tu m.in. chemex, french press, aeropress, V60 i kawy na bazie espresso, a wszystko w bardzo dobrych cenach. Kawa z chemexa dla dwóch osób kosztuje tu tylko 5 EUR, póki co nigdzie nie płaciliśmy za duży chemex mniej niż w Torch.

Puro & Bio Heladería Sevilla

Gdzie: Paseo de Cristóbal Colón 9, Sewilla

Puro & Bio to włoska sieć organicznych lodziarni, która ma także jedną miejscówkę w Hiszpanii – właśnie w Sewilli. Ich wyjątkowość polega na tym, że lodziarnie oferują swoje wyroby w dwóch wariantach. Po pierwsze, lody tradycyjne – na śmietanie, cukrze i jajkach. A po drugie lody dla tych, którzy szukają nie tylko smaku, ale też lepszych, zdrowszych i lżejszych składników. Te zdrowsze powstają na mleku ryżowym własnego wyrobu, a zamiast rafinowanego cukru dodaje się czystą fruktozę. Fruktoza jest dwa razy słodsza od cukru, dzięki czemu do deserów można jej dodać dwa razy mniej, ograniczając tym samym ich kaloryczność. Lista smaków jest tam krótka, zmienna i bazuje na sezonowych dodatkach – przede wszystkim na owocach. Całoroczne są takie smaki, jak na przykład pistacjowy czy kawowy (obydwa – rewelacja!). Poza tym, lodziarnie otwierają się wczesnym popołudniem, ponieważ lody przygotowywane są codziennie rano. Smaków jest oczywiście mniej niż w typowych lodziarniach przemysłowych, bo liczy się tu przede wszystkim sezonowość i naturalność, a nie ilość. Wystarczy, że raz spróbujesz lodów w Puro & Bio i na zawsze zapomnisz o przesłodzonym Amorino ;-) (tych ostatnich jest w Sewilli kilka, ale po namierzeniu Puro & Bio nie chciało nam się do nich zaglądać).

Almazen Cafe

Gdzie: Calle San Esteban 15, Sewilla

Fajnie urządzona klimatyczna kawiarnia połączona z barem, nieopodal Casa de Pilatos. Warto tu wpaść na dobrą kawę, dobre wina i proste przekąski. W Almazen serwują nawet naprawdę niezłe bezglutenowe brownie z gorzkiej czekolady i orzechów laskowych zamiast mąki. Mało słodkie i szatańsko czekoladowe. Kawa, wino, przekąski – wszystko jest tanie. Espresso i americano – 1,20 EUR/sztuka, wino – średnio 3,50 EUR/kieliszek, glutenfree brownie – 3,50 EUR, porcja chorizo – 3,50 EUR, lokalny ser z koziego mleka – 3,50 EUR, roquefort z miodem – 3,20 EUR.

Mercado Lonja del Barranco

Gdzie: Calle Arjona, Sewilla

Mercado Lonja del Barranco to hala wzniesiona w 1861 roku wg projektu Gustawa Eiffela, niedawno odnowiona. Jest typowym przykładem targu gastronomicznego w stylu Mercado de San Miguel w Madrycie czy restauracyjnej części Mercado da Ribeira w Lizbonie. Mieści się w sercu miasta, przy Calle Arjona, nad brzegiem przecinającej Sewillę rzeki Gwaldakawir. Obecnie Lonja del Barranco wypełnia szereg lokali – tapas barów, cheese & wine barów, restauracyjek i kawiarni – ze wspólną przestrzenią konsumpcyjną.

Hala tętni życiem do późnych godzin nocnych. Przed południem, kiedy na Mercado nie jest jeszcze zbyt tłoczno, warto wpaść tu na kawę i kieliszek sherry. Wieczorami znacznie trudniej znaleźć kawałek wolnego stolika, ale nikogo to nie zraża. Trudno się dziwić :-) Jest tłumnie, gwarnie, a przede wszystkim tanio. Wybór tapas i wina lekko oszałamia. Przykładowo, 4 kawałki tortilla de patatas w różnych smakach (14 EUR) plus dwa kieliszki wina (8 EUR) to solidny posiłek dla dwóch osób za jedyne 22 EUR, którym można najeść się po same uszy. Średnia ośmiornica z ziemniakami – kolejny konkretny posiłek – kosztuje ledwie 16 EUR, do tego kieliszek codziennego wina za 3-4 EUR i obiad dla głodomora z głowy ;-)

Poniżej: młody i dojrzały Mahón

Americano podbite kieliszkiem sherry Palo Cortado to świetny duet w urlopowy poranek ;-)

Tortilla de patatas – klasyczna (żółta), z sepią i ośmiornicą (czarna) oraz z ratatouille (4 x 3,50 EUR)

Mercado de Triana – CafeTeaTe

Gdzie: Plaza del Altozano 14

Mercado de Triana, w przeciwieństwie do Mercado Lonja del Barranco, to przede wszystkim klasyczny targ ze straganami, gdzie można kupić sery z różnych regionów Hiszpanii i zagraniczne, szynki, przyprawy, owoce i warzywa. To jednak nie wszystko. Działa tu również kilka barów tapas, wine barów oraz bardzo fajna maleńka kawiarnia-herbaciarnia CafeTeaTe z przesympatycznym właścicielem, który lubi opowiadać o tym, co podaje i sprzedaje. Warto zrobić tu kawowo-herbaciane zakupy.

Cervecería Catedral

Gdzie: Calle Mateos Gago 5, Sewilla

Wielka restauracja i bar z kilkoma dodatkowymi stolikami przy ulicy, gdzie warto usiąść z jednego powodu – jest stąd niezły widok na katedrę i dzwonnicę Giraldę. To miejscówka szczególnie cenna podczas Semana Santa. Dobrze jest przycupnąć tu przy kawie i winie w oczekiwaniu na start procesji nazarenos. Dwie czarne cafe cortado – 2,40 EUR, 2 kieliszki wina – 8 EUR.

Badulaque

Gdzie: Alameda de Hércules 54, Sewilla

Alameda de Hercules to ogromny plac na planie prostokąta, pełen barów i restauracji. Tętni życiem przez większą część dnia i nocy. Warto przyjść tu na spacer, kawę i wino :-) Szczególnie, kiedy pogoda zachęca do tego, by usiąść gdzieś na zewnątrz i poprażyć się w wiosennym słońcu.

Badulaque ma świetnie ulokowany „ogródek”. Ceny: dwie kawy – 2,40 EUR, dwa kieliszki bliżej nieokreślonego wina z Ribera del Duero – 5,20 EUR.

Restaurante Doña Elvira

Gdzie: Pl. de Doña Elvira 6, Sewilla

Barrio de Santa Cruz to chyba najpiękniejsza dzielnica Sewilli. W jej granicach ulokowana jest m.in. katedra (Catedral de Santa María de la Sede de Sevilla) i Pałac Królewski (Real Alcázar), a wschodnia część to tzw. Judería (dzielnica żydowska). Judería zajmuje obszar ciągnący się od murów miejskich aż po Jardines de Murillo. Dystrykt ten stanowi unikalny, przepiękny labirynt wąskich uliczek i klimatycznych placów pełnych restauracyjek, kawiarni, tawern, sklepików i rzemieślniczych pracowni. Główne zalety Restaurante Dona Elvira to natomiast lokalizacja (zaciszny urokliwy placyk porośnięty drzewami pomarańczowymi) oraz fakt, że w godzinach, w których nie pracuje restauracja, można zamówić w niej kawę i wino.

Restaurante Altamira

Gdzie: Calle Santa Maria La Blanca 4, Sewilla

Altamira to kolejna restauracja w Barrio de Santa Cruz. Główne atuty stanowią – po pierwsze – lokalizacja oraz – po drugie – fakt, że w godzinach, w których nie pracuje restauracja, można napić się tu kawy. I tyle, enjoy! :-)